گیاهشناسی
گاوزبان گیاهی است علفی و یکساله که
ارتفاع ساقه آن تا ۶۰ سانتیمتر می‌رسد ساقه آن شیاردار و خاردار می‌باشد.
برگهای این گیاه ساده و پوشیده از تارهای خشن است. گلهای آن به رنگ آبی،
سفید و بنفش می‌باشد
گل‌گاوزبان گیاهی است خودرو كه اغلب در
دامنه كوه‌های البرز می‌روید و در حال حاضر نیز به شكل صنعتی كشت می‌شود.
این گیاه دارای گونه‌های زیادی است و به دلیل خواص دارویی فراوان و گلهای
زیبا، بسیاری از خانواده‌ها آن را در باغچه‌هایشان می‌كارند. برگ‌ها و
گل‌ها بخش‌های مصرفی این گیاه را تشكیل می‌دهند.
خواص درمانی گل گاو زبان
بر اساس کتاب قانون بوعلی سینا:(قانون در
طب انتشارات صداوسیما صفحه ۲۰۲) مزاج:گرمیش نزدیک به اعتدال است و کمی به
سوی گرمی گرایش دارد، در آخر اول رطوبتی دارد. خوزی گفته‌است در آخر دوم
سرد و تر است و این نظریه از راستی دور است
تصفیه‌كننده خون
گل‌گاوزبان علاوه بر خواص درمانی فوق
تصفیه‌كننده‌خون، ضداسپاسم، محرك غدد آدرنال، مقوی قلب و عروق، نرم‌كننده
مجاری تنفسی، خلط‌آور، شیرافزا و مسهل بوده، ولی به دلیل دارا بودن
آلكوالویید برای زنان باردار و كودكان مضر است.
گل گاو زبان و برگهای آن تصفیه کننده خون است.
آرام کننده اعصاب است.
عرق آور است.
ادرار آور است.
کلیه‌ها را تقویت می‌کند.
سرماخوردگی را برطرف می‌کند.
برای از بین بردن سرفه از دم کرده گل گاو زبان استفاده کنید.
در درمان برونشیت موثر است.
بی اختیاری دفع ادرار را درمان می‌کند.
التهاب و ورم کلیه را درمان می‌کند.
در درمان بیماری سرخک و مخملک مفید است.
ضماد برگهای گاو زبان برای رفع ورم موثر است.
برگهای گاوز بان را بپزید و مانند اسفناج از آن استفاده کنید.
برگهای تازه گل گاو زبان دارای مقدر زیادی ویتامین C می‌باشد و در بعضی از کشورها آنرا داخل سالاد می‌ریزند.
این گیاه درمان خوبی برای فلاش بک زدن‌های متوالی در زندگیست
منابع
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر